Melis, 23 yaşında. Ümraniye’nin arka sokaklarından birinde küçük, eski bir apartman dairesinde yaşıyor. Ev sade ama düzenli. Temizlik, Melis’in hayatındaki tek kontrol duygusu gibi. Her sabah yatağını toplar, perdelerini açar, kahvesini içerken İstanbul’un gürültüsünü dinler. Sonra telefonunu kontrol eder: gelen mesaj var mı, kim yazmış, hangi saatte nerede olmalı…
O gece, saat 23:30’da Göztepe’deki bir adrese çağrılmıştı. Müşteri “kısa ve sorunsuz” demişti mesajda. Melis giyinmiş. Bikini taksiye binmiş, her zamanki gibi dikkatli davranmıştı. Ama kapı açıldığında karşısında beklediği gibi biri yoktu. Adam kırmızı bir mont giymiş, gözleri kan çanağı gibiydi. Sarhoş değil, başka bir şeydi bu. Tehlike Melis’in karnında bir ağrı gibi hissedildi.
Mutlu Ve Tatmin Ederim
“Sen farklı görünüyorsun,” dedi adam, sesi gergin ve belirsizdi. Melis geri çekilmekk istedi ama kapı kapandı. İçeri girdiğinde, içindeki tüm alarm sistemleri devreye girmişti. Ümraniye escort çalıştı. “Kendimi iyi hissetmiyorum,” dedi. “Rezervasyonu iptal edelim.” Ama adam ısrarcıydı.
Melis, ayakkabılarını çıkarmadan yönünü kapıya çevirdi. Bir anlık boşlukta dışarı fırladı. Merdivenleri ikişer ikişer atlayarak indi. Güvenliğe, “Yanlış daireye çıktım,” dedi. Nefesi düzensizdi, elleri buz gibi. Sokakta bir taksi bulduğunda ağlamaya başladı. Sadece korkudan değil; alıştığını sandığı bu hayatın, her zaman bir ip cambazlığı olduğunu fark ettiği için.
O gece sabaha kadar uyuyamadı. Bir şey değişmişti. Eskiden kontrol edebildiğini düşündüğü hayat, aslında ipin ucundaydı. Sabah gün doğarken kendine bir söz verdi: “Bu sondu.”
Bir yanıt yazın