Kartal escort geceye karışan sessizliği, sokak lambalarının altında yankılanıyordu. Yağmur ince ince yağıyor, rüzgâr deniz kokusunu arka sokaklara taşıyordu. Melisa, dar montunun yakasını kaldırıp yürüyordu. Ayakkabılarının altı sırılsıklam olmuştu ama umurunda değildi.
Yirmi iki yaşındaki Melisa, Kartal’ın kenar mahallelerinden birinde büyümüştü. Babası küçükken evi terk etmiş, annesiyle hayata tutunmaya çalışmışlardı. Çocukluğu yokluk içinde geçmişti. Liseyi yarıda bırakmak zorunda kalmış, genç yaşta çalışmaya başlamıştı. Sabahları tekstil atölyesinde dikiş dikiyor, akşamları annesinin ilaçlarını almak için eczaneleri geziyordu. Ama kazandığı para ne kiraya ne de borçlara yetiyordu.
Bir gün, çaresizlikle ağlarken tanıştığı bir kadın, ona “Hayat bazen seni kirli bir yola iter, ama o yolda bile onurunla yürüyebilirsin,” demişti. O söz, kulağında kaldı. Sonunda, istemediği o yola adım attı.
Artık geceleri Kartal escort arka sokaklarında yürüyordu. Aynaya bakamıyor, gözlerinin içindeki umudu tanıyamıyordu.
Bir gün, bir müşteri ona “Sen bu işe fazla duygalısın,” dediğinde sadece gülümsedi.
Sabahın erken saatlerinde sahile indi. Deniz sessizdi, martılar bile uykudaydı. Bankta otururken yanına bir çocuk geldi. Elinde yarısı kırılmış bir oyuncak vardı. “Abla, tamir eder misin?” dedi. Melisa, oyuncak arabayı onardı ve çocuğa verdi. Çocuk gülümseyip “Teşekkür ederim, sen iyi bir insansın,” dedi. O cümle, Melisa’nın içini yıllar sonra ilk kez ısıttı.
O an karar verdi: hayatını değiştirecekti. Ertesi gün Kartal vip escort Kadın Dayanışma Merkezi’ne gitti. Kapıda uzun süre durdu, kalbi küt küt atıyordu. Sonra cesaretini toplayıp içeri girdi. Kadınlar onu yargılamadı. Dinlediler, elinden tuttular.
Bir yanıt yazın