Ümraniye escort ara sokaklarında gece sessizdi ama bu sessizlik, Elvan’ın içindeki fırtınayı bastıramıyordu. Henüz yirmi iki yaşındaydı; gençti ama hayat ona yaşının çok ötesinde acılar tattırmıştı. İnce montunun yakasını kaldırıp soğuktan korunmaya çalışırken, adımlarını hızlandırdı. Karanlık sokak lambalarının titrek ışığında, kendi gölgesini izliyordu.
Elvan, çocukluğundan beri Ümraniye escort yaşıyordu. Babası işsiz, annesi hasta bir kadındı. Evde sürekli kavga, bağırış, ağlama sesleri olurdu. Küçük yaşta okulu bırakmak zorunda kalmış, temizlik işlerinde çalışmaya başlamıştı. Fakat kazandığı para bir türlü yetmiyordu. Borçlar, kira, ilaçlar… Derken bir gün çaresizlik, onu hiç istemediği bir yola itti.
Başlarda korkmuştu.
Bir gün, Ümraniye Çarşısı’nda bir kafede otururken yaşlı bir kadın yanına geldi. Kadının adı Nermin’di. Ona bir bardak sıcak çay ısmarladı. “Kızım, senin gözlerin çok yorgun,” dedi. Elvan başta bir şey demedi, sadece başını öne eğdi. Nermin Hanım, bir kadın dayanışma merkezinde gönüllü çalışıyordu. “İstersen bize gel, hem konuşuruz hem belki yardım ederiz,” dedi.
Elvan o akşam uzun süre düşündü. Hayatı boyunca ateşli kimse ona yardım eli uzatmamıştı. Ama ertesi sabah, cesaretini toplayıp verilen adrese gitti. Küçük ama sıcak bir yerdi. Oradaki insanlar ona yargılayarak değil, anlayarak baktılar. İlk kez Vip birileri onu gerçekten dinliyordu.
Bir yanıt yazın