Ümraniye escort dar sokaklarında gece bir kez daha çökmüştü. Şehrin uğultusu yavaş yavaş susuyor, yerini rüzgârın taşıdığı uzaktan gelen araba seslerine bırakıyordu. Merve, kaldırımın kenarında adımlarını yavaşlattı. Henüz yirmi dört yaşındaydı ama ruhu, yılların ağırlığıyla ezilmişti. Montunun yakasını kaldırıp nefesini verdi. Soğuk hava yüzünü kesiyor, içini üşütüyordu ama o, bu soğuğa alışmıştı artık.
Merve, Ümraniye escort kenar mahallelerinden birinde, eski bir apartmanın tek göz odasında yaşıyordu. Küçüklüğünde babasını kaybetmiş, annesiyle birlikte hayata tutunmaya çalışmıştı. Fakat hayat onlara merhamet göstermemişti. Annesi hastalanınca Merve okulu bırakmak zorunda kalmış, önce bir tekstil atölyesinde, sonra bir kafede çalışmıştı. Ne kadar çalışsa da geçim olmuyor, borçlar bitmiyordu. Bir gün çaresizlik, onu istemediği bir yola itti.
O yolu seçtiğinde içi yanmıştı ama başka seçeneği yoktu. İlk başta her gece ağlamış, her sabah dolgun memeli kendinden nefret etmişti. Ama zamanla duygularını susturmayı öğrendi. “Yaşamak için” diyordu kendine, “sadece yaşamak için.” Yine de her sabah aynaya baktığında, gözlerindeki ışığın biraz daha azaldığını fark ediyordu.
Bir gece, soğuk bir aralık akşamıydı. Yağmur dinmiş, kaldırımlar parlamıştı. Merve bir apartmanın önünde beklerken yanına yaşlı bir kadın seks yaklaştı. Elinde küçük bir poşet vardı. “Kızım, üşüyorsun belli. Biraz çorba yaptım, ister misin?” dedi kadın. Merve şaşırdı, uzun süre cevap veremedi. Kadın gülümsedi: “İnsan bazen sadece biri ona baksın ister,” dedi.
O gece Merve, kadının verdiği çorbayı içti. İçindeki sıcaklık, yalnızca bedenini değil, kalbini de ısıttı. Kadın, ona Ümraniye vip escort kadınlara destek veren bir dernekten bahsetti. “İstersen oraya git, sana yardım ederler,” dedi. Merve önce inanmadı, ama birkaç gün sonra adrese gitti. Küçük ama samimi bir yerdi. Kadınlar onu dinledi, anladı, yargılamadı.
Bir yanıt yazın