Tuzla escort soğuk rüzgârı, akşamları sahile çarparken denizin üstünde hüzünlü bir şarkı söylerdi. O rüzgârın içinde Zeynep’in adımları yankılanırdı. Henüz yirmi bir yaşındaydı, ama gözlerinin derininde yılların yorgunluğu vardı. Her gece aynı sokaklarda yürür, her sabah aynı umutla gün doğumunu izlerdi. Hayat, ona erken yükler yüklemişti.
Zeynep, İstanbul’un kenar dolgun esc mahallelerinden birinde büyümüştü. Babasını küçük yaşta kaybetmiş, annesiyle birlikte hayata tutunmaya çalışmıştı. Ama annesi hastalanınca her şey değişmişti. Hastane masrafları, borçlar derken Zeynep kendini karanlık bir dünyanın içinde bulmuştu. Başta “bir süreliğine” demişti kendine, “sadece annem iyileşene kadar.” Ama o süre hiç bitmemişti.
Tuzla escort dar sokaklarında yaşamak kolay değildi. İnsanlar görmezden gelir, bazıları ise acımasızca bakardı. Zeynep, sabahları deniz kenarındaki eski bir bankta oturur, dalgaların sesine sığınırdı. Denizin tuzu gözyaşına karışırdı çoğu zaman. Yalnızdı ama içinde hâlâ bir umut kırıntısı vardı.
Bir sabah, güneş denizin üzerinden doğarken, yaşlı bir balıkçı kucaktan inmeyen yanına oturdu. Elinde eski bir termos vardı. “Kahve ister misin kızım?” dedi. Zeynep önce çekindi ama sonra başını eğip “isterim” dedi sessizce. Balıkçı gülümsedi. “Bak deniz fenerini görüyor musun?” diye sordu. “Ne kadar fırtına olursa olsun, o hep yanar. Sen de öyle ol kızım.”
O söz, Zeynep’in içini ısıttı. O gün ilk kez sarışın kendini bir insan gibi hissetti. O günden sonra balıkçıyla sık sık konuşmaya başladı. Onun anlattığı hikâyeler, Zeynep’in içindeki umudu yavaş yavaş yeşertti.
Bir gece, yine sahil boyunca yürürken kararını verdi. Artık başka bir yol bulacaktı. Sabah olunca Tuzla vip escort kadın dayanışma derneğine gitti. Kapıyı titreyen ellerle çaldı. İçeri girdiğinde, onu dinleyen insanların sıcak bakışlarını gördü. Yıllardır hissetmediği güveni o anda buldu.
Bir yanıt yazın