Ümraniye escort dar sokaklarında gece çöktüğünde, şehirde sessizlikle karışık bir hüzün yayılırdı. Sokak lambalarının solgun ışıkları, yağmurla ıslanmış kaldırımlarda titrerdi. Merve, omuzlarına düşen yorgunluğu bastırmaya çalışarak yürüyordu. Elleri üşümüş, kalbi soğumuştu. Her adımı, hayata attığı yeni bir mücadele gibiydi.
Yirmi bir yaşındaki Merve, bu semtte doğmuş, büyümüş ama hiçbir zaman gerçekten “yaşayamamıştı.” Babası küçük yaşta evi terk etmiş, annesiyle birlikte tek göz bir evde hayata tutunmaya çalışmışlardı. Okulu bırakmak zorunda kalmış, çocuk yaşta temizlik ve garsonluk yaparak eve ekmek getirmişti. Ama Ümraniye escort hayat ucuz değildi. Kira, faturalar, ilaçlar… Her ay biraz daha sıkışıyorlardı.
Annesi hastalanıp yatağa düştüğünde seksi Merve’nin çaresizliği katlandı. Gündüzleri çalışıyor, geceleri ağlıyordu. Ne yapsa, yetişemiyordu. Bir gün iş çıkışı tanıştığı bir kadın, ona “hayatta kalmanın başka yolları da var” demişti. Merve, o sözü ilk duyduğunda ürpermişti. Ama günler geçtikçe cebindeki para azaldı, umutları tükenmeye başladı. Ve bir akşam, hiç istemediği bir yola adım attı.
O günden sonra geceleri milf sokaklarda yürümeye başladı. Soğuk, rüzgâr, sessizlik… ama en çok da insanların bakışları onu donduruyordu. Kimi hor görüyor, kimi görmezden geliyordu. Fakat Merve, annesinin yüzüne her sabah gülümseyebilmek için susuyordu. Aynada kendi yüzüne bakamaz olmuştu. Her geçen gün biraz daha yabancılaşıyordu kendine.
Bir sabah, evine dönerken köşedeki bakkalın önünde bir çocuk gördü. Çocuk, düşürdüğü olgun ekmeği yerden alıp üfledi, sonra tekrar çantasına koydu. Merve yaklaşıp sessizce kendi parasını uzattı, “Al, taze bir tane al kendine” dedi. Çocuk gözlerine baktı, “Teşekkür ederim abla, sen çok iyi bir insansın,” dedi. O söz, Merve’nin içini titretti. Belki de yıllardır duymadığı bir cümleydi bu.
O gün karar verdi. Hayatını değiştirecekti. Cesaretini topladı, Ümraniye vip escort Kadın Dayanışma Merkezi’ne gitti. Kapıda uzun süre durdu, sonra içeri girdi. Kadınlar onu yargılamadı; sadece dinlediler. Dikiş kursuna başladı, temizlik işleri buldu. Küçük ama onurlu adımlarla yeniden hayata tutundu.
Bir yanıt yazın