Ümraniye escort hareketli caddeleri, sabahın erken saatlerinde bile insan kalabalığıyla dolup taşardı. Fakat o kalabalığın içinde, kimsenin fark etmediği biri vardı: Derya. Henüz yirmi iki yaşındaydı ama sorumlulukları yaşının çok ötesine taşmıştı. Onu bu noktaya getiren şey ise hayatta kalma çabasıydı.
Derya, küçük yaşta ailesiyle bağlarını kaybetmişti. Babası alkol problemi nedeniyle evi terk etmiş, annesi ise uzun süren bir hastalığın arkadan alan ardından vefat etmişti. Derya, tek başına hayatta kalmak için çırpınırken, bir süre çeşitli işlerde çalıştı ama hiçbirinde uzun süre tutunamadı. Ya maaşlar çok düşüktü ya da işverenler onu sömürüyordu. Yine de umudunu kaybetmek istemiyordu.
Bir gün, çalıştığı kafeden aniden çıkarıldığında cebinde sadece 200 lira vardı. Kirayı ödemesine imkân yoktu. Arkadaşlarının yanına sığınmaya çalıştı ama kimsenin yanında uzun süre kalamazdı. İş aramaya devam ettikçe, kapılar bir bir yüzüne kapanıyordu. Tam da o sıralarda, hayatı değişti.
Tanıştığı bir kadın ona “kolay para kazanabileceği bir yol” önerdi. Derya bunu ilk duyduğunda dehşete düşmüştü. Fakat zaman geçtikçe çaresizlik ağır bastı. Kimse ona destek olmuyor, kimse yardım eli uzatmıyordu. Günler işsiz, aç, üşüyerek geçiyordu. Bir gece, soğuk bir banka üzerinde sert seven escort otururken hayatının dönüm noktasını kendi kendine fısıldadı: “Ya tamamen düşeceğim ya da bir şekilde dayanacağım.”
O kadın üzerinden gelen teklif, Derya’yı hayat kadınlığına itti. Derya için bu bir tercih değil, mecburiyetti. İçinde sürekli bir utanç, korku ve tükenmişlik büyüyordu. Ümraniye vip escort ara sokaklarında yürürken başını yere eğiyor, kimsenin gözlerine bakamıyordu. Ne yaparsa yapsın, kalbinin bir köşesi her gece biraz daha kırılıyordu.
Bir akşam, yoğun yağmurun altında ıslanırken bir kafeye sığındı. Köşede oturan, yaşlı, güler yüzlü bir adam ona bir çay ısmarladı. Bu adam, yıllardır sosyal hizmetler sert için gönüllü çalışan emekli bir öğretmendi. Derya’nın yüzündeki yorgunluğu, sesindeki kırgınlığı hemen fark etti. Onunla sohbet etti, onu yargılamadı, küçümsemedi. Yalnızca “İstersen yardım alabileceğin yerler var,” dedi ve adres verdi.
Bir yanıt yazın